رابطه بین هوش سازمانی و رضایت شغلی با بهره وری در کارکنان شبکه بهداشت و درمان پاسارگاد

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه بین هوش سازمانی و رضایت شغلی با بهره وری در کارکنان شبکه بهداشت و درمان پاسارگاد بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهر پاسارگاد بود که در سال 1393-1392 در آنجا مشغول به انجام وظیفه بودند که 132 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه، رضایت شغلی از اسمیت، کندال و هیولین (1969) ، پرسشنامه بهره وری از هرسی و بلانچارد و گلداسمیت (1980) و پرسشنامه هوش سازمانی از آلبرشت (1998) استفاده شده است که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پرسش نامه ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. در سطح آمار توصیفی از آمارهایی نظیر میانگین ، انحراف معیار، حداقل نمره و حداکثر نمره استفاده شده است. در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون به روش گام به گام استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بین هوش سازمانی و رضایت شغلی با بهره وری رابطه معناداری وجود دارد، ابعاد هوش سازمانی قادر به پیش بینی بهره وری می باشند، ابعاد رضایت شغلی (به جز بعد رضایت از سرپرست) قادر به پیش بینی بهره وری می باشند،